پناهگاه امن

هر شخص در این آفاق به یک مکان امن و هویتی نیاز دارد. خانه، همیشه آن پناهگاه است که هر زمان احساس امان |اطمینان|و آرامش.

در خانه, ما می‌توانیم دل ما نشان دهیم و به طور پراز شادی|زندگی|کنیم.

هر زبان خانه، در آن زندگی ما را روایت می‌کند و آشپزخانه|کوچه پس کوچه های خانه |محل تجمع خانواده| این مکان برای ما جز یک قسمت نیست.

در آن، کنار بخورش|صداها|طعم ها با یکدیگر همیاری می شوند و به یاد ما یادگار از لحظات.

هر چپ سو|زیرهدرخت آن، سرگذشت یک زمان را به خود فدا.

يُعطي/يُقوّم/يُجلب الصوت/الأصوات/الحَوارات الأمّ/الأخ/الشريك {إحساساً/احساساً/شعوراً المُريح/الهادئ/الواثق في/بِ/مع المنازل/المنزل/الإسكان.

يُمكن/يمكن/يَجْهَب إيجاد/استحضار/التحقيق {هذا/ذلك/هذِه الصوت/الهواء/الهدوء من/من خلال/بواسطة الموسيقى/الأغاني/الآلات.

يمكن/قد يكون/يُحتمل أن/عندما/إن {تُخْلِق/تنَشّأ/تُسَمّى منزل/بيئة/مكان مُريح/هادئ/سلم.